maandag 22 augustus 2016

Dikke pad

Wij behoren het geluk te genieten wanneer wij het hebben, zoals de vruchten in de herfst.
- Epictetus

Oeps! Schrik. Een enge, dikke pad zit voor onze voordeur. De zon is al onder en we laten bij uitzondering het buitenlicht aan vannacht. Een dag die lekker loom aanvoelde. Zomerse temperatuur. Een middag aan het strand van een Belgisch bosmeer doorgebracht. De dag afgesloten met een tuin barbecue en als kers op de taart de lang gewenste zelfgemaakte piña colada’s gedronken! De drie meiden uiteraard de virgen versie, zonder alcohol. Tijdens de roadtrip hadden we de twee jongsten al beloofd dat ze thuis een keertje avontuurlijk in de hippiebus mochten slapen. Als het een warme zomernacht zou worden. En dat is deze nacht dus. We hebben de bus met de neus naar voren helemaal tot aan de schommel naast het huis geparkeerd. Zodat geen onverlaat kan opmerken dat de achterklep open staat. Of dat er twee slapende meisjes in de bus aanwezig zijn. Alle gordijntjes weer opgehangen en het bed opgemaakt. Telefoontje (voor noodgevallen) mee in de bus en de computer voor een filmpje op het bed. Zo hebben ze saampjes heerlijk geslapen in de retro camper. Zo heerlijk dat ze de volgende nacht wéér in de bus wilden slapen. De nacht voor Inden ‘s zestiende verjaardag… Sweet Sixteen. Zestien jaar. Zestien jaar geleden werd ze geboren in het bloedhete Amerika. Een vier kilo zware baby. Door haar krachtige schoppen in mijn buik waren we ervan overtuigd dat ze een jongetje zou zijn. De dokter verraste ons enorm: “A girl!” zei hij opgetogen van achter het halfhoge blauwe scherm. Nu is ze een flinke meid om te zien. Maar zo nu en dan nog zó onzeker en verlegen. Dol op dansen. “Dat ik zo snel bruin word, dat komt omdat ik in Amerika geboren ben, hè mam?” Ik heb dat heel wat jaartjes kunnen beamen. Zo lekker goedgelovig en naïef.

Na haar verjaardag mag ze eindelijk meer uren werken en krijgt ze een loonsverhoging bij haar werkgever Jumbo. Ze overweegt zelfs om kassa te gaan draaien in plaats van vakken vullen. Ze is klaar om de komende twee examenjaren in te stappen. Nu wordt het serieus op school. Een indrukwekkende reis naar Sri Lanka staat op stapel. We brengen de zonnige dag voor haar verjaardag op het strand van een bosmeertje door. We fietsen door het bos langs de bloeiende paarse heide. In de wolkeloze nacht die volgt staan er veel sterren aan de hemel. Ik loop in het donker op mijn blote voeten in de achtertuin te schuifelen. Slingers ophangen. Ik gil. Een glibberige, vochtige naaktslak onder mijn voet! Gatsie! De volgende ochtend zingen we in onze pyjamaatjes voor Inden in onze bus. Daarna verhuizen we allemaal op blote voetjes naar zolder waar Inden de eerste is die haar verjaardagscadeautjes mag uitpakken in onze nieuwe slaapkamer. Onze heerlijke slaapkamer. Het is nog steeds elke dag genieten van de zen sfeer in de grote, lichte ruimte, Ze is een blij en dankbaar kind. Altijd al geweest. Dol op aandacht en zelf erg attent naar haar omgeving. We vieren haar geboortedag op een terrasje met een zomerse lunch en ’s avonds een bioscoopbezoek. Zoals hippies dat horen te doen hebben we heel laat nog een kampvuur gemaakt in de voortuin. Naast de hippiebus natuurlijk. Lekker genipt van zelfgebrouwde, romige piña colada’s …een zacht muziekje uit de telefoon. Laatste nacht in de bus voor de avontuurlijke meisjes. Nu is ze zestien. Met de bijbehorende dromen van een zestienjarige. Ze wil volgend jaar een verre reis maken. Ze denkt aan México. Haar vrienden daar op een weerzien trakteren. Waarom niet? Ze heeft al zoveel grenzen overschreden in haar korte leven. Letterlijk en figuurlijk.