Bloot

Jezelf liefhebben is het begin van een levenslange romance.
- Oscar Wilde

“Ik heb ‘m!” hoor ik in de verte gillen over een grote parkeerplaats. “Oh wauw!” gil ik hard terug. Ik ben oprecht opgelucht. Mijn zus ook. Ik sta met mijn hippiebus buiten de slagboom te wachten op haar. Ze heeft het Mexicaanse vlaggetje voor mijn backpack terug gevonden. Mijn zus heeft deze een jaar geleden voor mij gekocht in een toeristische badplaats in México. Ik heb er zelf gekgenoeg nooit aan gedacht er één te kopen. Ik heb tig vlaggen van andere reislanden op mijn backpack genaaid, maar México zat er dus jammer genoeg niet bij.. Al een jaar proberen we hem vanuit haar huis naar mijn huis te krijgen. Vandaag zou de overdracht plaatsvinden. Op de Veluwe. In de sauna. Maar ze heeft de vlag op de parkeerplaats uit haar tas laten vallen. De vlag heeft de hele dag naast haar auto gelegen. Ik wilde de zoektocht al opgeven. “Hij ligt vast nog bij je thuis” zei ik toen ze verwoed aan het zoeken was in alle tassen die in haar auto lagen. “Ik weet zeker dat ik hem heb meegenomen.” mompelde ze terug. Ik wilde eigenlijk naar huis. Ik had allang thuis moeten zijn en ik had nog een autorit van twee uur voor de boeg. “Toch loop ik nog even terug waar ik mijn auto geparkeerd had. Voor de zekerheid.” Dat heeft ze goed aangevoeld. Het vlaggetje had op z’n kop de hele dag in het zand gelegen terwijl wij van het ene zwembad in het andere bad stapten. Een kruidenbad, een whirlpool, een Dode Zee zout bad, een koud dompelbad of gewoon een warm zwembad. De buitentemperatuur raakte vandaag de dertig graden aan en niemand van de saunagasten droeg buiten een badjas. Vaak niet eens een omgeslagen handdoek… Dat was heel veel bloot voor mij. Ik heb weer voor lange tijd genoeg gezien. Natuurlijk is ieder lijf uniek en mooi. Perfect bij de geboorte. Een wonder. Maar nergens is het verval meer te zien dan op de zonneweide van een sauna. Ik kreeg het gevoel dat hoe ouder hoe vrijer er met bloot omgegaan werd. Acceptatie van het lichaam dat bij jou hoort? Eigenlijk heel mooi. Óf de blootlopers van vandaag waren de vrije geesten uit de retro jaren ‘70? Sowieso veel bloot voor mij. Mijn zus en ik bleven heel charmant steeds onze hammamdoeken omslaan. Behalve op de zonnebedjes natuurlijk… het gevolg was dat we met gloeiende borsten en billen naar bed gingen die nacht…

Toch heb ik zelf de topless periode intens beleefd. Vanaf mijn zestiende heb ik tien jaar lang nooit een bovenstukje gedragen. Ik voelde me daar prima bij. Ik ging ook zo op de foto. Ik heb boeken vol met zomerse topless foto’s. Met groepen nieuwe vrienden op stranden in Frankrijk of op Ibiza. Later met mijn eega natuurlijk. Dat was zo natuurlijk en gewoon. Volgens mij zag ik niet eens dat er vrouwen waren die wél een bovenstukje droegen. Óf die vrouwen waren er gewoonweg niet. Deze zomer heb ik een enkele topless vrouw gezien op het strand. Een uitzondering. Kennelijk verdwijnen die modegrillen ook weer geruisloos. In de sauna heb ik twee gezinnen gezien die met hun naakte tienerkinderen rondliepen. Mijn zus en ik keken er vol respect naar terwijl we meteen opmerkten dat onze kinderen dat nooit zouden doen. Bloot kán aanstoot geven. Deze week had ik op mijn werk een teamvergadering en werd er opgemerkt dat we ons meer moeten aanpassen aan de formele kledingeisen. Dat betekent concreet: mouwtjes tot aan je elleboog, geen open sandaaltjes waar de tenen zichtbaar zijn (of gympies), rok of jurk niet te ver boven de knie en geen diep decolleté. Uiteraard ook geen spijkerbroek. Geen van onze zes dames voldeed op dat moment aan de kledingeisen. Eigenlijk mogen we van het hoofdkantoor ook geen blote benen. We moeten panty’s dragen. Ook in de zomer. Gelukkig lappen we die regel aan onze laars. Ik had die bewuste ochtend open sandaaltjes aan. Wél nagellak op mijn teennageltjes, maar dat mocht niet meer baten. Ik had een blouse zonder mouwtjes aan en een suède rokje dat ver boven mijn knie reikte. Dat mag dus niet meer. Gelukkig heb ik nog best veel nette zomerkleding van mijn expat periode in México. Een zwarte stijlvolle jumpsuit, een Jackie Kennedy stijl jurkje inclusief smal riempje en een chique broek met Japanse bloesem motief die ik eens met mijn oude tante in México heb gekocht in een boetiekje. Overal nette, passende colbertjes bij. Ik doe het er maar weer even mee. Straks staat de herfst voor de deur en is het probleem als vanzelf weer opgelost.