Ho'oponopono

Let us forgive each other – only then will we live in peace.
- Leo Nikolaevich Tolstoy

‘Te amo. Lo siento. Perdóname. Gracias.’ Zo nu en dan had ik in México een meditatie waarbij we deze vier zinnen bleven herhalen als een mantra. We zaten dan in lotushouding, heel relaxed met kussentjes, in ons hoofd deze mantra te herhalen. Terwijl mijn juf de mantra hardop in de groep uitsprak. Mijn yogajuf had echter niet precies uitgelegd wat de achtergrond hiervan was. (Of ik had het gewoon niet begrepen in het Spaans. Dat kan ook…) Vanmorgen kwam deze meditatie ineens tevoorschijn in mijn yogales in Breda. Ik heb een yogajuf uit Pennsylvania en mijn lessen zijn altijd Engelstalig. I love you. I am sorry. Please forgive me. Thank you. Dit herkende ik! Deze vier zinnen komen uit ho'oponopono weet ik nu. Het is een oude manier van genezen uit Hawaii dat men gebruikt door heel Polynesië. Ho’oponopono is een mentale reiniging dat wordt gebruikt om problematische relaties weer leuk te krijgen. Er is een therapeut die in Hawaii State hospital in twee jaar tijd alle psychische patiënten beter had gemaakt door alleen hun chart te lezen en daarna deze mantra voor hemzelf te herhalen. De Hawaiaanse therapeut, dokter Hen Len, gelooft dat we allemaal zelf verantwoordelijk zijn voor alles wat ons overkomt in het leven. Dus ook als je iemand tegenkomt die in de put zit. Dan is zijn probleem ook jouw realiteit geworden en heb jij dus bijgedragen aan de ervaringen van deze persoon. Je kunt de mantra natuurlijk ook zelf gebruiken. Als iemand jou boos maakt, of een situatie, kun je deze mantra in jezelf opzeggen. Mijn Amerikaanse yogajuf ging nog een stap verder. Degene die jou boos maakt is eigenlijk een engel. Je mag die engel bedanken omdat je nu weet dat je die boosheid nog in je lijf had. Nóg een stap verder betekent het dat je deze mantra continue zachtjes in je achterhoofd zou mogen opzeggen. Of je je nu bewust bent van een probleem of niet. We hebben namelijk miljoenen herinneringen die in ons hoofd afspelen en we kunnen het ons niet veroorloven om te vergeten deze te reinigen. Onophoudelijk reinigen doormiddel van deze mantra kan dus belangrijk zijn voor je welzijn. Met mijn yogagroep vandaag herhaalden we allemaal tegelijk de mantra hardop. Ik weet niet voor hoe lang. Zeker tien minuten. Door deze woorden te zeggen en daarmee om vergiffenis te vragen wordt je ego kleiner. Dat doet niemand kwaad.

We willen uiteindelijk toch allemaal harmonie en vrede in ons hart? Rust in ons hoofd? Zen? Onze oudste dochter vindt momenteel rust in de tuinen van eeuwenoude Japanse tempels. De tuinen van kastelen en tempels in het Verre Oosten zijn met veel zorg aangelegd. Ze zijn ontstaan vanuit het zenboeddhisme waarbij meditatie een belangrijke rol speelt. De tuin is geen tuin om in te lopen maar om bij te zitten en kijkend naar de tuin te mediteren. De tuin is dan ook meestal een onderdeel van een tempel en er is een soort verhoging of veranda omheen gebouwd zodat je daar rustig kunt zitten mediteren. Anthe verblijft er soms uren. Lekker mijmeren of lezen. Tot rust komen. Een Japanse theetuin daarentegen bestaat in principe uit het pad dat naar de theehuis leidt. Het is echter de bedoeling dat de gast, al wandelende naar het theehuis, met zijn gedachten het dagelijkse leven achter zich kan laten. Door bochten in het paadje te maken en de beplanting te variëren loopt men van het ene fraaie tafereeltje in het andere en aldus kun je je geest leeg maken waardoor je klaar bent voor de theeceremonie. De hele tuin straalt rust uit, mede door de gekozen beplanting. Het pad wordt door de gastheer schoongeveegd maar omdat het pas perfect is als het niet helemaal perfect is laat de gastheer een paar mooie bladeren liggen of schudt nog even aan een boom zodat er nog een paar blaadjes vallen. Als de gastheer echt klaar is met zijn voorbereidingen voor de theeceremonie en de gasten kunnen komen besprenkelt hij het pad met water en weten de gasten dat zij welkom zijn. Ik heb al veel mooie foto’s van Anthe gezien dat ze zulke paden bewandelt. Alles zo zen en in harmonie. Ze vindt het prachtig daar en vindt er rust. Echt een kind van haar moeder. Volgende week komt ze weer thuis!