Open letter

We savour on great memories of happy times.
― Lailah Gifty Akita

Lieve mam,

Vandaag hebben we je verjaardag gevierd. Je zou vandaag 70 jaar geworden zijn. Een mijlpaal. Je had vast iets speciaals georganiseerd om dit te vieren. En je had zeker een grote slagroomtaart gehaald bij de échte bakker. Niet bij de HEMA. Onderweg in de hippie bus hebben wij, jouw twee dochters, geprobeerd ons voor te stellen hoe jij de leeftijd van 70 jaar bereikt zou hebben. Een oud besje of een hippe baby-boomer? Hoe zou je gezondheid geweest zijn? We konden ons gewoon geen voorstelling maken. Je was namelijk helemaal niet ziek geweest. Over één ding waren we het eens. Je had vast een heel lieve oma voor je kleinkinderen geweest. We hebben vandaag je leven gevierd zoals jij dat ook leuk zou vinden. We hebben de Let’s Dance Libelle Zomerweek bezocht. Aan het strand in Almere. Echt iets voor jou! Veel kraampjes. Veel mensen. Ik heb schrijfster Santa Montefiore ontmoet. Ik heb met haar gesproken, geposeerd voor een foto en ze heeft zelfs iets liefs voor mij in haar nieuwste boek geschreven. In herinnering aan jou. Omdat we dáár op de Libelle Zomerweek jóuw 70e verjaardag vierden. Jij zou ook van haar boeken genoten hebben, dat weet ik zeker.

We hebben heel veel geproefd bij de kraampjes. De eerste uren liepen we als kippen zonder kop rond. We zochten natuurlijk eerst de Engelse schrijfster. Daarna wilden we een taartje eten in het paviljoen en hadden we nummertjes getrokken voor een gratis voetmassage. Onze nummertjes waren ineens al geweest. Nieuwe nummertjes gekregen. Geen tijd voor de taart. En de workshop van Weleda hadden we ook onhandig geboekt in ons tijdschema. We wilden het Jazz concert ook niet missen. We grapten al dat we straks naar huis gingen en nóg steeds niks gedaan hadden. Uiteindelijk kwamen we in de loop van de dag Tineke Beishuizen tegen en gaf ik Wieke Biesheuvel een compliment over haar columns die ze in Zambia schrijft. Schrijfsters waarvan jij jarenlang de columns wekelijks las. Chef-kok Herman den Blijker kwam voorbij en we stonden onopgemerkt naast het schrijversduo Nicci French! Het was een dag waarvan jij genoten zou hebben. En wij hebben ook genoten. We hebben ons als echte dochters van jou gedragen. We hebben heel veel gratis samples verzameld en tassen vol leuke aanbiedingen gescoord. Om lange wachtrijen te ontlopen hebben we zelfs stiekem tussen de auto’s op de parkeerplaats geplast! Daarin kennen wij nog steeds geen gêne hoor. Heel jammer dat je er niet bij was vandaag. Je maakt al elf jaar geen deel meer uit van ons leven. Dat zeg ik verkeerd. Je maakt wél degelijk deel uit van ons leven. Alleen niet meer lijfelijk. Je bent nog zóveel in onze dromen en gedachten! Je bent absoluut niet vergeten. We hebben vandaag een leuke zussendag gehad. Gekke foto’s gemaakt, plezier gemaakt en serieuze gesprekken gevoerd. Zoals ik hoop dat mijn drie meiden dat later ook blijven doen. Zoals jij dat ook deed met je twee zussen. Een voorbeeld. We hebben maar een klein familietje. Je hebt het goed gedaan, mam. Je twee volwassen dochters hebben een leuke band met elkaar. Je hebt zes geweldige kleinkinderen nagelaten op deze wereld. Je naam wordt nog vaak genoemd. Herinneringen aan jou zijn zo zoet. En levendig. Ik hoop dat dát nog heel lang zo mag blijven.