Karma

Het geestelijk leven van een ieder van ons is een aaneenschakeling van verlies en winst, genot en pijn.
- Jack Kornfield

We worden ruw wakker geschud de dag nadat we het remigratie nieuws aan onze meisjes hebben verteld. Ze moeten in Nederland naar school en de inschrijvingen aan de universiteiten sluiten op 1 mei! We hebben zo’n tien dagen. Daar valt ook nog een weekend in, én Koningsdag. Terwijl ik herstellende van de ingreep met pijn, koorts en zonder energie de dag probeer door te komen in bed kan ik me het niet permitteren om me niet met de toelating bezig te houden. Anthe en Mark doen een marktonderzoekje en daaruit blijkt dat de Erasmus universiteit veel hoger in Europa staat aangeschreven dan de universiteit in Maastricht. Anthe kiest voor Rotterdam. Een slecht karma achtervolgt ons vanaf dat moment. Anthe blijkt de verkeerde Toefl test op school te hebben afgelegd. Dit lossen we kordaat op door meteen de juiste Toefl aan te vragen die kort daarna op een universiteit hier in Puebla wordt afgenomen. De uitslag valt echter na 1 mei. Ik bel de volgende ochtend zeer vroeg (zeven uur tijdsverschil) naar de Rotterdamse universiteit. Of dit een probleem is. Gelukkig niet. Het aller-allerbelangrijkste is echter de motivatiebrief van twee kantjes die Anthe moet toesturen. Daar is ze een paar dagen mee bezig. Het impact van deze persoonlijke brief is enorm. Wordt de brief meteen opzij gelegd door de toelatingscommissie, of raken ze geïnteresseerd? Een vriendin van Anthe kijkt mee met de brief. Mark en ik kijken uiteraard ook meerdere versies mee. We zijn alle drie nog niet enthousiast genoeg. De brief mist iets. Ik vraag mijn vriendin mee te kijken. Ze heeft aan de Erasmus gestudeerd en heeft later in haar loopbaan vele sollicitatiebrieven door haar vingers laten glijden. Ze komt met een flinke portie opbouwende kritiek. “Zoals ik je ken en zoals moeders hier op het plein over jou praten, dat herken ik niet terug in je brief.” Ze vervolgt: “Je hebt een passie, je weet al jaren wat je wil, je laat je niets aanleunen, je hebt een heel sterk karakter. Laat dat zien!” Ze geeft wat bouwstenen en tips en Anthe zit weer een hele ochtend te schrijven. Nu straalt de brief kracht en originaliteit uit. We zijn allemaal tevreden.

De volgende stap is te kijken welke formulieren we precies moeten scannen. Het karma is terug. We missen nogal wat documenten. Anthe sjeest op vrijdagmiddag vlak voor drie uur met de chauffeur naar haar school om een handtekening te halen van de directrice. Ik bel miss Donna vanuit huis en vraag haar alsjeblieft te wachten op school totdat ze Anthe gezien heeft. Anthe stuurt me een bericht “Pfff, ik heb de handtekening!” Haast is geboden, dus ik ben oprecht opgelucht. Ik begin alvast wat formulieren in te vullen. Mijn hart klopt in mijn keel. Als we nu nog één hobbel tegenkomen halen we de deadline écht niet. Het loopt echter als een trein. Anthe komt weer thuis met de chauffeur en laat me trots de handtekening zien. “Anthe?” vraag ik, “…er staat onderop de pagina page 1…is er soms ook een page 2??” We zoeken verstrooid tussen alle papieren op mijn bureau. Dat zijn ondertussen veel papieren, Suriname voorbereidingen liggen er ook tussen. “Neeeee!” Het karma heeft ons ingehaald. Op internet zien we dat het documentje inderdaad uit twee bladzijden bestaat. De laatste pagina heeft een stempel van school nodig en nóg een handtekening. Ik gooi mijn handdoek in de ring. Ik geef het op voor die dag. Anthe gaat zaterdags rustig de Toefl maken. Maandag blijkt Koningsdag te zijn. Anthe haalt maandag alsnog de juiste stempels en handtekeningen op school. Ik zoek thuis gestrest en vergeefs naar haar schoolrapport van vorig jaar. Bel nog maar weer eens naar school om een nieuwe te laten uitprinten. Een pasfoto voor op haar collegekaart vinden we ook nog in huis. We vullen die middag de Erasmus website in en voegen bijna alle benodigde documenten toe. Bijna alle. Er mist tóch nog iets heel belangrijks. Een lijst van alle wiskundeonderwerpen die Anthe de afgelopen drie jaar op school heeft gehad. Deze keer is het Anthe die haar handdoek in de ring gooit. Mark belt naar haar wiskunde juf. Of ze dit voor de volgende ochtend acht uur in orde kan maken voor ons. Ik pik het document vroeg op van school en begin de twintig pagina’s thuis te scannen. Natuurlijk een veel te groot document. Ik scan alles opnieuw. Nu in drie delen. Het einde is in zicht. Alleen nog een application fee betalen. Via iDEAL. Het karma is echter volhardend. Tijdens de betaling is er een boodschap ‘error occurred’ . Het bedrag is van mijn rekening. De Erasmus website verwerkt dat echter niet en blijft vragen om een application fee. Als na een half uur iDEAL weer bereikbaar is betaal ik voor de tweede keer het bedrag. Er komt een vurig gewenste boodschap op mijn scherm: Application submitted. Tranen stromen over mijn wangen.