Innerlijke boosheid

Elke ervaring is de juiste.
- Gina Lake

Misschien moeten sommige dingen zo gebeuren. Een samenloop. Je leven is een aaneenschakeling van ervaringen. Ik ben mezelf flink tegen gekomen vlak voor onze reis naar kustplaats Puerto Vallarta. Na vier maanden suikercelibaat is mijn lijf aangepast. Ik heb afgelopen week ontdekt dat als je dan tóch weer suiker tot je neemt, je bijna flipt. Ik herkende het verband zelf niet en werd behoorlijk op de proef gesteld. De week voor de Kerstvakantie was er veel zoetigheid in huis. Chocola. Ik heb me laten gaan. Ik kreeg daarna een onverklaarbare boosheid in me. Heel onrustig en hartkloppingen. Ons internet werkte sinds een week of twee fantastisch. Na alle moeite die ik er in had gestoken. Bezoekjes aan Telmex, uren thuis geduldig wachten, langdurige telefoontjes naar Telmex. De beloning was zoet. Snel internet door het hele huis en ik was erg gelukkig. Toen kwam de beproeving. Toen kwam de man van ons huisalarm langs. Volgens hem was er een foutmelding. Zou kunnen. Wij hebben het alarm nog nooit ingesteld. We weten de codes niet eens meer. Deze man heeft iets aangeraakt en alles lag eruit. Geen internet, geen telefoonlijn. Mijn hele wereld bleek in te storten. Ik ontplofte bijna! Ik heb staan schreeuwen naar de man. Hij maakte het namelijk nog erger door alles te ontkennen. Hij stond recht in mijn gezicht te liegen. Zijn ogen vlogen alle kanten op. Hij praatte te snel en te veel. Leugens. Zo respectloos. Ik heb Mark gebeld op zijn werk en hij heeft de man ferm toegesproken dat hij het zelf op mocht lossen met Telmex. De man beloofde mij vervolgens dat hij een melding had gedaan. Telmex zou binnen 72 uur langs komen. Ik heb mijn huis verlaten. Ik kon die man niet om me heen verdragen. Ook mezelf trouwens niet. Mijn Spaans schoot tekort om hem flink duidelijk te maken wat hij in mijn leven had aangericht. Zo frustrerend. Hij had klaarblijkelijk wéér gelogen. Er was namelijk helemaal geen melding bij Telmex binnen gekomen. Hartkloppingen. Tijdens mijn yoga Kerstontbijt vertelde ik over mijn onstuimige boosheid. Wat bleek na het delen met mijn yoga vrienden? Mijn ongeremde boosheid is een gevolg van mijn suikerinname. Net als een peuter. Een tantrum. Heftig zeg! We zijn op reis gegaan zonder telefoonlijn en zonder internet. Wat zullen we in januari thuis aantreffen?

Als iedereen rechts afslaat gaan wij naar links. Als we reizen doe ik mijn best om nét even anders te zijn. Ik zoek altijd afgelegen en vergeten plekjes en volg juist niet de gebaande paden. Na de orkaan op Bahía California in het najaar week ik voor deze reis noodgedwogen uit naar Puerto Vallarta. Nadat we afgelopen week de drukbezochte kustplaats in reden gingen de grote wegen naar rechts. Aan de kust staat resort hotel naast resort hotel gebouwd. Het een nog groter en kolossaler dan het ander. Alles volgebouwd. De stranden zijn verpacht aan de hotelketens. Amerikaanse toeristen vliegen hier af en aan. Wij gingen natuurlijk naar links. De gps kon het kleine onverharde straatje van onze bestemming niet vinden. We werden uiteindelijk opgehaald door een medewerker van ons verblijf. Door een oude woonwijk werden we naar ons Bed& Breakfast gebracht. Aan de buitenkant van deze plek werden geen verwachtingen opgeroepen. We hielden ons hart vast. Eenmaal door de deur viel onze mond open van verbazing. Een oase! Een oud wit koloniaal huis met een grote tropische tuin. Een zwembad lonkte de meiden. Het is helemaal stil binnen de muren. Op het getjilp van vogeltjes na. De meiden zijn verrukt. Met de auto ontdekken we moeilijk bereikbare stranden in de buurt. Het is me weer gelukt. Drie jaar geleden waren Mark en ik ook in deze populaire kustplaats. Samen namen we een klein vliegtuigje vanaf de hoofdstad en logeerden we drie dagen in het luxe weelderige Sheraton Hotel. Pal aan het strand. We zagen destijds niet meer dan dat strand en het luxe zwembad. We durfden niet zelf de straat op. Het was onze allereerste kennismaking met México. Hoe anders is het nu. Met onze eigen auto verkennen we de prachtige groene kustlijn met verborgen strandjes. Tot de zon onder gaat zwemmen in de golven. Vanaf het strand walvissen spotten. (zie ons fotoalbum) We eten bij verscholen romantisch gelegen restaurantjes. Als iedereen rechtsaf slaat slaan wij naar links. México is betoverend mooi als je verder kijkt dan je neus lang is!

Puerto Vallarta - 26 december 2014