Aantrekkingskracht

Het verdriet omdat je niet hebt wat je wilt, kan verhinderen dat je apprecieert wat je wel hebt.
- Gina Lake

Sterrenbeeld Stier. De Stier weet als geen ander wat praktisch en nuttig is. Als hij ergens aan begint maakt hij het af. Stieren zijn doordouwers, een beetje conservatief en soms koppig. Maar over het algemeen zijn ze gelukkig heel aardig en lief. Ze zijn dol op routine: ze zijn het meest stabiele teken van de dierenriem. Veel Stieren zijn welvarend en houden van rijkdom. Ze hebben veel zelfvertrouwen en genieten van de goede dingen van het leven. En dat is een rake omschrijving van mijn jarige echtgenoot. Hij is er altijd voor ons en is zeer zorgzaam voor zichzelf, én voor ons. Mijn Stiertje kan echter heel kwetsbaar zijn als het gaat om zijn trots. Hij is ook wat ijdel , maar daarom altijd goed gekleed en verzorgd. Mark is erg behulpzaam, zeer sportief en altijd stipt op tijd. Ik mag mijn handjes dichtknijpen met zo’n betrouwbare vent en dat doe ik dan ook. Ik ben beretrots op wat hij heeft bereikt en ben heel dankbaar voor de bijna 27 jaar dat we al gelukkig samen zijn. (Hoezo stabiel teken van de dierenriem?) Ik ben dankbaar voor de drie mooie dochters die we samen hebben gekregen en het avontuurlijke leven dat we samen leiden. Never a dull moment! Op zijn verjaardag opende hij zijn cadeautjes op het grote bed, bakte ik een Hollandse appeltaart voor hem en bereidde een Hollandse maaltijd. Als verrassing kreeg hij ook nog om precies twaalf uur een aardbeving van 6.8 op de schaal van Richter. Hij en zijn collega’s moesten buiten het gebouw gaan staan, maar ze voelden niets. In tegenstelling tot mij. Deze aardbeving liet Puebla flink schudden. Ik zat op een stoel in de huiskamer te lezen en het voelde alsof iemand aan mijn stoel stond te trekken. Ik werd bang. Ik was alleen, wat was dit? Toen zag ik de gordijnen heen en weer zweven en snapte ik dat er een flinke aardbeving was. Het duurde lang voor mijn gevoel. De meiden moesten op school onder hun bureau of tegen de muur aan zitten. En daarna naar buiten lopen naar een veilige plek. Maren vertelde dat er spleten in het schoolplein ontstonden. Ondertussen oefenden Mark’s collega’s op een Hollands verjaardagslied, maar durfden het uiteindelijk niet aan om het voor hem te zingen. Mark werd verrast door een grote aanwezige groep collega’s in de zaal, Hollandse muziek uit de luidsprekers en wel vier verjaardagstaarten.

Na een verschrikkelijke nachtelijke stortregenbui met hevig onweer dat vanuit de bergen aan kwam rollen loop ik ’s ochtends vroeg mijn vijf kilometers in het park. Door de vele regen heeft levende vulkaan Popo een flinke laag sneeuw rondom zijn krater ontvangen. De sneeuw glittert in het vroege ochtendzonnetje, óók op de bergen naast Popo. Ik loop langs een groep eucalyptusbomen en door de frisse bui en de oplopende temperatuur in de ochtend geuren de blaadjes enorm. Een natuurlijke aromatherapie, ik pluk een blaadje. Ik loop wat gele babygansjes voorbij en geniet van het uitzicht op de bergen. Een hardloper komt naar me toe en vraagt me of ik een Amerikaanse ben. Na een klein praatje loop ik verder. Dan komt er een andere bezweette man en waarschuwt me dat er onlangs wat autoruiten gebroken zijn en dat ik moet oppassen. Als ik later naar mijn auto terugloop wenkt de man op zijn fiets me. Hij rijdt elke ochtend tussen zes en één uur op en neer door de straat om de geparkeerde auto’s van de hardlopers te bewaken. Ik geef hem altijd een fooi, maar nu heeft hij iets voor mij. Een CD met Spaanstalige gitaarmuziek, rumba. Aardige man. Ik moest destijds erg aan hem wennen, want hij dringt zich wel op. Maar hij bewaakt mijn auto twee keer per week en daar ben ik hem dankbaar voor. Dat kletspraatje neem ik maar op de koop toe. Net zoals al die mannen in het park die graag een praatje maken. Bijvoorbeeld de oudere, grijze man die als arts veel gereisd heeft door Europa en me altijd in het Duits groet en me eens een lift aanbood. De man die mijn mailadres kreeg, want hij wilde zijn foto’s van Amsterdam zo graag doorsturen. Deze arts mailde inderdaad eenmalig, maar dat heb ik snel kunnen afkappen. Of de mannen die ik nauwelijks opmerk, ze verkopen sapjes aan de kant van de weg, maar zij lieten Mark onlangs weten dat ze mij altijd zien als ik naar het park kom. Volgens mijn yoga juf moet ik wel een beetje oppassen met die aandacht, ze kennen mijn routine. Anthe werkt om de week als vrijwilligster in het safari park en laatst liep ze met een medewerker met een grote boa om zijn nek door het park. Bezoekers mochten met de wurgslang op de foto. Totdat een vrouw Anthe aanhoudt en vraagt of haar puberzoon met háár mag poseren. Anthe poseert, maar er komt geen boa constrictor aan te pas! Zo krijgen we veel aandacht hier in México. Ik merk ook altijd dat wanneer ik in een winkel ergens interesse voor heb en even stil sta om te kijken, er altijd mensen naast me komen staan mee kijken. Eerst dacht ik dat ik het me verbeeldde, maar mijn Zweedse vriendin biechtte het laatst op. En toen kon ik volmondig beamen dat ik precies dezelfde ervaring heb. Gisteren winkelden we samen in een hippiewinkeltje voor lange strandjurken. Een Mexicaanse dame loopt het winkeltje in en vraagt aan mijn vriendin of ze uit Nederland komt. Als de dame daarna twee woordjes met mij gewisseld heeft zwaait ze en loopt ze het winkeltje weer uit. Ons verbouwereerd achterlatend. Vorige week toen ik met mijn vriendin uit Nederland op een terrasje zat kwam er een man naar ons toe en vroeg we waar we vandaan kwamen. Na wat complimenten en een elegante handkus voor ons allebei vertrok hij weer. En zo gaat dat al bijna twee jaar. Korte nieuwsgierige vraagjes, een groet en dan verdwijnen mensen weer. Wat voor aantrekkingskracht hebben Europese vrouwen op Mexicanen?