Reizen is het hart verwijden.
Een
soort misplaatste trots overvalt me als we met vier blonde meiden op een trajinera (soort gondola) op het water
tussen historische drijvende tuinen varen. Anthe’s Nederlandse vriendinnetje is
bij ons en we bezoeken de plaats Xochimilco, die op de lijst van werelderfgoed
van UNESCO staat. De meiden liggen op hun buik voorop de boot en ik zie steeds
alle nekken omdraaien als ze onze vier meiden waarnemen. (zie ons fotoalbum) Op
de andere gondola’s wordt flink gefeest door de Mexicanen. Er drijven kleine
bootjes voorbij in de grachten die even aan je gondola aanleggen zoals bootjes
met zingende mariacha’s, bootjes met
eten en drinken, bootjes met souvenirs en later als de zon onder gaat bootjes
met kaarsen. Als we een andere boot passeren waarvan de passagiers net een
luidruchtig bekend liedje aanzetten beginnen Anthe en Vera te dansen. Er wordt naar
ze geroepen, gefloten en gejuicht. We voelen ons even heel erg Europese
toeristen met al die aandacht! Heel toeristisch hebben we dezelfde dag namelijk
ook al in zo’n Turibus door de miljoenenhoofdstad
rondgereden. Ik had hoge verwachtingen van de highlights van deze grote, oude stad met zoveel geschiedenis. Maar
zoals altijd met hoge verwachtingen werd ik teleurgesteld. Er waren geen
historische plekjes, de bus stopte bij moderne winkelcentra, dure wijken met
villa’s en hoge zakentorens. Dit is natuurlijk een gevolg van de enorme
aardbeving in 1985 waarbij veel vernietigd is en meer dan 5000 mensen omgekomen
zijn. We zijn halverwege de rit uitgestapt om in een leuk straatje te lunchen
en daarna zijn we met de metro verder gegaan naar de drijvende tuinen. Daar
wilden we naar het griezelige eiland dat vol hangt met poppen die daar door Don
Julian verzameld werden. Volgens hem was op een plekje aan de kust van zijn
eiland een meisje verdronken en beschermden deze poppen het meisje in het
hiernamaals. Op 80-jarige leeftijd is de man, na vijftig jaar op het eiland
gewoond te hebben, verdronken en luguber genoeg terug gevonden op de plek waar
volgens hem het jonge meisje verdronken was… Dit eiland is vier uur varen vanaf
de kade en als je genoeg betaalt aan de gondelier dan brengt hij je erheen, dat
hebben we niet gedaan. Dichterbij was een ander eilandje dat ook vol hangt met
oude, versleten, onder de zon kokende kinderpoppen. Daar voeren we langs toen
de schemer inviel en dat was macaber genoeg voor ons.
Op
de top van de piramide van de Zon, op 72 meter hoogte, is in het exacte midden
een kleine opening te vinden met daarin een ijzeren staaf. Volgens de lokale
traditie worden je geest en lichaam verlicht als je je vinger voor enkele
seconden in het gat steekt. Wat dan ook massaal door de Mexicaanse toeristen
wordt gedaan – en door ons natuurlijk! En ach, echt kwaad zal het zeker niet
kunnen. (zie ons fotoalbum) Er zijn vele mysteries rond de piramides in de stad Teotihucán. In deze plaats, die een ontwerp lijkt te hebben dat geïnspireerd is
op de sterrenhemel, zijn ongeveer 500 tempels aanwezig. Er is nog maar weinig
bekend over deze plaats en al helemaal niet over wie deze gebouwd heeft. De
belangrijkste piramides zijn de piramide van de Zon en die van de Maan. De Azteken
zagen deze stad als een heilige stad en dachten dat de piramides graven waren,
gebouwd door reuzen. Er zijn in de grafmonumenten inderdaad diverse tombes
gevonden. Wat nog extra mysterie toevoegt aan deze stad, is de ontdekking van
een aantal grote platen mica. (mineralen) In 1906 werd in de tempel van de zon
tijdens restauratiewerkzaamheden een aantal platen mica gevonden. Deze platen
waren aanwezig tussen twee van de hoger gelegen verdiepingen. Ongelooflijk maar
waar: de mica platen werden nadat ze opgegraven waren verwijderd en direct
verkocht door de leider van de opgravingen. Door middel van testen is gebleken
dat de mica afkomstig is uit Brazilië, zo'n 3000 kilometer daar vandaan. Het moet
bepaald geen sinecure geweest zijn om die daar te krijgen.
Maar dat is niet het
grootste mysterie. Dat is namelijk de vraag waarom die platen daar zijn
aangebracht.
Aangezien het onder een stenen vloer is aangetroffen heeft het
geen decoratieve waarde, maar moet het een andere functie hebben gehad.
Waarvoor gebruikten de mysterieuze bouwers van Teotihuacán deze
platen mica? Als het niet een decoratieve functie had, was het dan voor zijn
goede hitte werende of zijn isolerende eigenschappen?
Er dient nog veel
onderzoek plaats te vinden, maar één ding is duidelijk: de bouwers hadden
overduidelijk een goede reden om die platen daar aan te brengen, want ze moeten
toch een geweldige inspanning hebben geleverd om de mica in Teotihuacán te krijgen.
