In diepe slaap

The ornament of a house is the friends who frequent it.
― Ralph Waldo Emerson

Klop, klop, klop! Bonk, bonk, bonk! Loeihard op het raam. We horen geen reactie. We hebben gasten uit Breda in huis en toen we ’s avonds laat naar bed wilden bleek hun zoon in de slaapkamer heel diep te slapen en … de slaapkamerdeur zat op slot! Op de muur naast zijn bed gebonkt, tegen het raam van zijn slaapkamer, maar er kwam geen reactie. Wel werden de andere kinderen wakker in huis! We hadden ondertussen alle sleutels van de andere slaapkamerdeuren geprobeerd, maar niets paste in het slot. Wat doen we nu? En toen kwam Mark met het briljante idee om in het donker over het dak te klimmen naar het balkon van die bewuste slaapkamer en dáár te kloppen. En dat werkte gelukkig, ook al koste het wat dakpannen. Zoonlief vroeg achter de gesloten deur wat er aan de hand was. Zijn moeder legde het uit, maar zo slaperig als hij was, snapte hij niet wat er van hem verwacht werd. Toen hij eenmaal de slaapkamerdeur geopend had en mijn vriendin en ik naast zijn bed stonden, mompelde hij: “Ik heb jullie de hele tijd wel gehoord hoor, maar ik wist niet wat ik moest doen…” Bij het ontbijt vroeg Anthe wat er toch allemaal die nacht gebeurd was. Ze had veel lawaai gehoord in huis. En buiten langs haar slaapkamerraam had ze twee schaduwen voorbij zien gaan. Griezelig was het. Compassie voelden we wel zeker voor het gezinnetje. Ze kwamen de dag ervoor ziek aan uit de hoofdstad. Ze hadden waarschijnlijk iets verkeerds gegeten en dus moesten ze steeds in de buurt van de WC verblijven. Buikpijn en (nachtelijk) spugen hoorden er helaas ook bij. Gelukkig voelden ze zich één dag goed tijdens hun verblijf in ons huis en op die dag hebben we de historische stad verkend en gezwommen. Een gezellige, zonnige en actieve dag. (zie ons fotoalbum) Op de dag van hun vertrek was Maren’s vriendinnetje tóch weer ziek. Ze zijn ondanks dat met een closetrol in de auto vertrokken voor hun rondreis door México, de hotelboekingen lagen namelijk al vast.

De vijf backpack’s liggen klaar, snorkelspullen ernaast. Ook ik ben druk in de weer geweest met de voorbereidingen van onze reis. Geweldige cabañas gereserveerd in de jungle, pal aan het strand of langs rivieren met watervallen. Een bezoek aan Tikal bij zonsopgang, een yoga-retreat, vliegtickets voor een vluchtje naar een schiereiland en natuurlijk hotels voor onderweg. We vertrekken overmorgen. Door Guatamala rijden we in een kleine week naar ons doel: Belize. Een klein landje gelegen aan de Caribische zee, dat ook wel de Caribische parel in Midden-Amerika wordt genoemd. Heel centraal gelegen boven Honduras, naast Guatamala en onder México. Belize is maar half zo groot als Nederland. ‘s Werelds best bewaarde geheim van Moeder Natuur. Je vindt er dichte tropische jungle (bijna de helft van het land bestaat uit tropisch oerwoud), eeuwenoude bouwwerken van de Maya’s en voor de kust liggen bijzondere koraalriffen en prachtige eilandjes om tot rust te komen met je blote voetjes in het zand. Er zijn veel grote grotten met onderaardse gangen waar je kunt zwemmen, kanoën of drijven op grote banden. Al deze bijzondere plekken gaan we bezoeken en vaak blijven we er een paar nachtjes slapen. Deze grotten speelden trouwens een grote rol in de Maya mythologie. De oude Maya's geloofden dat de grotten de toegang waren tot Xibalba, de onderwereld. En in deze onderwereld offerden de Maya's bloed en zelfs levens om de goden gunstig te stemmen. Belize is nog vrijwel onontdekt door toeristen. Twee eeuwen geleden gaven de Britten dit land de naam Brits Honduras. Sinds 1981 is het echter een onafhankelijke staat, Belize. De Belizeanen zien er gek genoeg heel anders uit dan de bevolking uit de omringende landen zoals México. De meerderheid heeft een donkere huidskleur en kroeshaar als afstammelingen van de voormalige Afrikaanse slaven. En in tegenstelling tot omringende landen is Engels de officiële taal. Belize heeft maar vier goed berijdbare tweebaans hoofdwegen. De overige primaire wegen zijn van mindere kwaliteit. Secundaire wegen zijn vaak onverhard en sommige kunnen alleen met een terreinvoertuig worden bereden! Zelfs op de goede wegen kunnen stremmingen ontstaan als gevolg van hevige regenval. En wij reizen ook nog eens tijdens het orkaanseizoen door dit prachtige landje. Het wordt dus sowieso een avontuur, daar is geen twijfel over mogelijk.

Ik blijf komende maand bloggen op reis!