Bertje Buidelrat

If this is coffee, please bring me some tea; but if this is tea, please bring me some coffee.
― Abraham Lincoln

Een gezellig kopje thee tijdens het ontbijt, een kopje thee halverwege de ochtend en natuurlijk in de middag. Bij de avond hoort ook een lekker kopje thee en zo drink ik heel wat kopjes thee op een dag. Mensen drinken thee om verschillende redenen zoals voor een cafeïne boost, voor gezelligheid, vanwege de enorme verscheidenheid aan smaken of vanwege de goede eigenschappen van (kruiden)thee. Nu heb ik net als iedereen natuurlijk mijn voorkeuren voor theesmaken zoals muntthee, groene thee, kamillethee of ijsthee. Te Chai vind ik ook heerlijk, ook al zit er veel (volle) melk in. Maar hier in México heb ik twee nieuwe theesmaken ontdekt. Waarvan je er één meestal ijskoud drinkt. Deze thee is net zoals veel smaken kruidenthee goed voor je lijf. Het heet Agua de Jamaica en is vooral heel populair in México. Het wordt gemaakt van gedroogde, rode Jamaicabloemen. Je koopt de gedroogde bloemen op de markt of bij de groenteafdeling van elke supermarkt. In enorm grote manden of zakken wordt het aangeboden. De thee is simpel en snel gemaakt: de blaadjes een paar minuutjes koken en dan gezeefd in een kan schenken. Aanvullen met koud water, daarna ijsklontjes erbij doen of in de koelkast zetten. Je kunt het direct drinken. Hier in México doen ze er natuurlijk veel suiker bij. Wij niet. Deze frisse, roodkleurige thee is heerlijk en goed voor je lichaam. Het verlaagt je cholesterol, verlaagt je bloeddruk, beïnvloedt je spijsvertering (tegen constipatie), het verschoont je bloedvaten en nieren en zit boordevol vitamine C. Ook hoorde ik van iemand dat het tegen spierpijn is, en vet oplossend. De andere thee die ik heb ontdekt is ook een kruidenthee en wordt getrokken van citroengras. Je koopt de gedroogde lange grassprieten in gevouwen groene pakketjes. De eerste keer dat ik het maakte heeft onze muchacha het moeten uitleggen. Je spoelt het gras eerst af met schoon water en dan kook je het een paar minuten, even laten trekken, daarna kun je de knalgele thee meteen heet drinken. Deze thee is kalmerend, bloeddruk verlagend en heeft ook invloed op je spijsvertering. Citroengras bevat veel vitamine A en de thee smaakt heerlijk naar citroen. Ook heb ik één keer verse kamillethee gemaakt, omdat de bloemetjes hier ook op de markt verkocht worden. De bloemetjes moeten een dag of vijf drogen in het donker en worden dan ook gekookt tot thee. Ik koop echter heel lui de kant-en-klare kruidenzakjes en ook hiervan wordt beweerd dat het maagproblemen en menstruatiekrampen oplost. Maar ook slaapproblemen, migraine, ontstekingen in het lichaam en huidproblemen worden aangepakt. Het is trouwens ook een natuurlijke bloedverdunner. Ik word altijd zo blij van dit soort natuurlijke krachten. En vooral in de vorm van zoiets eenvoudigs als een thee. Hier staan de mensen dicht bij de natuur. Ze hebben overal een natuurlijke remedie voor die ze kennen van hun moeder of oma. Zoveel moeders komen naar mij met dit soort natuurlijke tips. Zelfs je borsten kun je laten groeien door er een crème van camote op te smeren. Camote, een klein Zuid-Amerikaans zoet aardappeltje, dat veel in de Mexicaanse keuken gebruikt wordt!

Laatst vond ik op een zaterdagochtend in de patio een schoonmaakemmer op z’n kop op de grond. “Vreemd”, dacht ik, “zeker omgewaaid vannacht?”. Maar toen ik de emmer optilde was de reden me ineens heel duidelijk. Onder de emmer lag een buidelrat op zijn zij, helemaal versuft en duizelig van het zuurstoftekort. Paola, onze muchacha, moet hem gevangen hebben de dag ervoor. Ik had Paola niet meer gezien. Nu kan een volwassen buidelrat net zo groot worden als een volwassen kat. Dus het was kennelijk nog een kleintje die me aankeek met zijn kraalachtige oogjes, katachtige snorharen en grote, roze ovalen oren. Een heel guitig koppie dus en bruin lang donshaar. Een zwarte staart en scherpe klauwtjes kwamen te voorschijn toen hij van z’n zij weer op zijn pootjes ging staan. Ik vloog de keuken in en gooide de deur dicht. Anthe stond naast me achter het raam te kijken. “Wat moeten we doen?” piepte ik. Maar toen was het al te laat, de buidelrat liep rustig de wasruimte in en daarna de ruimte waar onze tenten, luchtbedden en dergelijke liggen. “Hij vreet alles stuk, we moeten hem vangen!” riep ik heldhaftig naar Anthe. Maar we durfden allebei niet. Mark, onze redder, heeft hem opnieuw in een emmer gevangen nadat hij hem bijna klem gezet had tussen de deur. Het buidelratje loopt nu aan de andere kant van de tuinmuur, aan de rivierkant. Mysterieus is het wel hoe het beestje in onze patio gekomen is. Paola vertelde namelijk na het weekend dat ze helemaal geen beestje gevangen had… Buidelratten leven gewoonlijk alleen. Moeder buidelrat draagt de baby vijf maanden in haar buidel en daarna nog twee maanden in de vacht op haar rug. Ik hoop voor Bertje Buidelrat dat hij nét zelfstandig was... Bertje Buidelrat, de vriend van Broer Konijn in de strips van Donald Duck. Als er wat te roddelen valt op het dorpsplein, dan is Bertje van de partij. Bertje kweekt regenwormen die hij voor 5 cent verkoopt. Maar échte buidelratten bouwen hun nest in bosrijke streken, in bomen of onder vegetatie en zelfs in de daken van huizen! Een minder prettig idee als je nagaat dat er nog ergens in de buurt een moeder (en een vader) buidelrat rondloopt!