Personeel romantisch?

Koester bovenal de liefde die je ontvangt. Die zal doorleven lang nadat goud en gezondheid uit je leven zijn verdwenen.
- Og Mandino

Als je in Nederland woont lijkt het hebben van personeel in een groot huis ergens in de tropen heel handig, luxe en ergens ook wel romantisch. Mijn opa en oma hadden in het vroegere Indië altijd een baboe in huis en dat vond ik zo romantisch klinken. Een kokkin, een tuinman, een schoonmaakster, een kindermeisje of een chauffeur is in Nederland onbetaalbaar. Hier in México niet. Ook wij hebben hulp in en om het huis. Het romantische idee heb ik echter allang laten varen. Elke ochtend voor dag en dauw staat er een mannetje buiten op straat te vegen. Door de weeks kan ik daar wel mee leven, maar in het weekend staat hij er ook - voor de zon op komt - te vegen. Een eentonig geluid onder je openstaande slaapkamerraam terwijl je zo graag lekker uit wil slapen. Of zoals laatst toen we allemaal doordeweeks een dag vrij waren. We hadden ons ’s middags met veel kussens op het grote bed genesteld, filmpje aan en iets te drinken en te snoepen erbij. Toen bleek dat de tuinmannen besloten hadden om het dak bladvrij te gaan maken. Stonden er twee mannen met luidruchtige machines al het blad naar beneden te blazen, terwijl bij ons alle balkondeuren en ramen open stonden. Alles moest potdicht en het geluid van de film dan maar wat harder. Onze meid, muchacha, heeft een schoonmaakdoekjes-tic . Ze heeft heel veel schoonmaakdoekjes, misschien wel tien of meer. Maar toch presteert ze het om mijn theedoeken en soms de keukenhanddoeken er bij te pakken. Natuurlijk heb ik haar uitgelegd dat deze voor de vaat en onze handen in de keuken zijn. Ik leg ze steeds weer in het keukenkastje en zij gebruikt ze steeds weer voor weet-ik-veel-wat. Zo ook de vaatdoekjes bij de spoelbak in de keuken. Ze pikt ze allemaal in, ik kan soms niks meer vinden! Afgelopen week liep ik tegen schoonmaakdoeken aan in een winkeltje in de stad. Ik heb er vier voor haar gekocht met de uitleg dat zij deze nieuwe kan gebruiken in huis en dat mijn vaatdoekjes bij de kraan blijven liggen. Gisteren waren wéér al mijn vaatdoekjes verdwenen uit de keuken! Een vaatdoekjes-fetisj? Op zaterdagochtend als we met ons gezin in nachtgoed aan het ontbijt zitten presteert de tuinman het om precies voor de schuifdeuren van de eetkamer het blad te gaan harken. Weg privacy! Zo kunnen ze op zaterdagmiddag ook onbedachtzaam de sproeiers aanzetten over onze tuintafel en zonnebedjes. Of net als we lekker met z’n allen buiten willen gaan lunchen en de tafel reeds dekken zetten ze de elektrische grasmaaier aan. Er lopen ook klusjesmannen rond in onze colonia. Wij hadden de eigenaar gemeld dat we veel elektriciteitsproblemen met lampen hebben en er zou een elektricien langs komen. Dan zie je vervolgens een week niemand en dan ineens, als we nét in de auto zitten en ik de motor wil starten, staat hij naast mijn auto beteuterd te kijken. Hij wil NU de lampen gaan nakijken. Omdat je toch blij bent dat er iemand komt kijken ren je snel met hem door het huis om alle lampen aan te wijzen. Na thuiskomst blijkt dan dat hij de spulletjes niet heeft. Er wordt een afspraak gemaakt, waar hij natuurlijk niet op komt dagen, dan nog een afspraak waar hij weer niet verschijnt en dan uiteindelijk staat er een paar dagen later een andere elektricien aan de deur. Nu is er ook nog een groot mysterie rondom het personeel dat voor onze huisbaas werkt. We hebben drie keer iemand gevraagd voor onze katten te zorgen als we voor langere tijd op vakantie zijn. De eerste keer was afgelopen zomer toen we Juan vroegen om tien dagen op te passen. Kort daarna keerde hij nooit meer naar onze colonia terug om te werken. De tweede keer vroegen we Pedro twee weken op te passen in de Kerstvakantie. Pedro hebben we nog kort na thuiskomst in de tuin zien werken om vervolgens nooit meer terug te keren. Als laatste hebben we de vader van onze hulp Paola twee weken rondom Pasen gevraagd om de katten te voeren. Hij werkte als tuinman in onze tuin. Hij is sinds twee weken niet meer gesignaleerd…. We maken er al grapjes over wie we gaan vragen om aankomende zomer minstens drie weken op de katten te passen. Mysterieus als het is zal hij straks waarschijnlijk ook zijn baan kwijt zijn…

Vulkaan Popo staat nog steeds op springen, maar is afgelopen nachten steeds afgekoeld door verschrikkelijk heftige tropische regenbuien. Omdat Popo meer dan vijf kilometer hoog is vallen er tijdens deze nachtelijke stortbuien bergen sneeuw rondom zijn krater. Prachtig gezicht. Alarmfase drie blijft echter gehandhaafd en dat betekent voor onze school dat de belangrijkste en grootste ceremonie voor de schoolverlaters niet veilig is. Dat is jammer. Elke maandagochtend is er een vlagceremonie met de kinderen van Primaria en Secundaria. Tijdens deze wekelijkse ceremonie dragen de kinderen hun galatenue en wordt de Mexicaanse vlag gehesen tijdens het zingen van het Mexicaanse volkslied. Er horen militaire pasjes bij zoals een halve draai of verschillende soorten passen. De ceremonie die nu afgelast is vanwege de dreiging van een uitbarsting zou met Primaria-, Secundaria- en Prepaleerlingen samen zijn. Zo’n duizend leerlingen op het schoolplein alias basketbalvelden. Schoolbussen volgeladen zouden aankomen op het schoolplein van Maren. Een belangrijke afscheidstraditie van school wordt nu vanwege de gezondheid van iedereen heel sneu afgelast. Het laatste nieuws is dat de afgestudeerden vanmiddag een protest hielden op school. De alarmfase is dus onveranderd en dus pakken we ons dagelijks leven op en laten het risico op een eruptie gelaten over ons heen komen. Net zo gelaten als we de frustraties van SEP over ons heen laten komen. Uiteindelijk bleek het namelijk valse schijn: onze oudste meiden waren helemaal niet ingeschreven bij deze overheidsinstantie. Er misten nog een paar handtekeningen. We probeerden heel beheerst te reageren op deze berichten. Dit kan toch niet meer serieus zijn?, zeiden we tegen elkaar. Anthe heeft haar laatste schooldag van dit jaar al gehad! Maar vanmiddag kregen we het verlossende woord: de documenten liggen klaar op school.