Don Goyo is ziek

Great achievement is usually born of great sacrifice, and is never the result of selfishness.
- Napoleon Hill

5000 keer is mijn blog bezocht! Ik houd de telling bij vanaf januari 2010: dat is een periode van twee jaar en ruim vier maanden. Ik ben zo trots als een aap met zeven staarten en ook heel dankbaar. Dankbaar dat jullie als lezers de moeite en tijd nemen om mijn verhalen te lezen. Alle 5000 bezoekjes: ¡Muchisimas gracias!

Het lijkt erop dat Anthe en Inden ingeschreven zijn bij SEP. Drie maal hoera! Norma, een secretaresse van school, een secretaresse van Mark’s kantoor en Mark zelf hebben zich er tegen aan bemoeid. Mark is met Norma naar het kantoor van SEP geweest en heeft de mensen daar duidelijk gemaakt dat hij er helemaal klaar mee was. Of het aan Mark’s uitbarsting gelegen heeft of gewoonweg omdat er eindelijk een einde gekomen is aan de papierstroom, dat is me niet duidelijk, maar er moesten nog maar een paar papieren vertaald en met een zegel van een notaris ingeleverd worden. Echt waar, dan was de inschrijving medio mei 2013 compleet. Reden voor een feestje, of toch niet? Kort geleden kregen we namelijk zeer onverwachts een bericht van de lagere school. Of we nog drie vertaalde en verzegelde rapporten van Maren wilden inleveren, en oja ook nog een officieel vertaald geboortebewijs met een officiële zegel van een notaris. Dit was de druppel! Alles was een half jaar gelegen al geregeld voor Maren. Een heel boos bericht aan deze mevrouw dat ze het lekker zelf kon uitzoeken, want van ons kreeg ze niks meer, belandde bij de directrice van de lagere school. De directrice nodigde ons uit en voor de allerlaatste keer had ik alle papieren weer bij elkaar gezocht. Mark en ik hadden samen afgesproken dat we NIKS meer gingen inleveren. Ze deden het er maar mee! Maar tijdens het gesprek met deze aardige, Amerikaanse directrice bleek dat ze alleen nog Maren’s geboortebewijs wilde hebben met een stempel van een Mexicaanse notaris. Dit kon zelfs in Puebla gedaan worden. Ze beloofde dat ze ons dan écht niets meer ging vragen. Nou vooruit dan maar. Terug van de notaris had ik nog even tijd voor een chocomel van de Starbucks voordat ik op school dit belangrijke papier zou inleveren. In het zonnetje met mijn e-reader op schoot en het heerlijke gevoel dat alles nu goed zou komen op school zat ik op het bankje. En toen gebeurde het… Een nette, lange Mexicaan kwam op mijn bankje afgelopen en overlaadde mij met complimenten. Ik was zo mooi, prachtig en hij had werkelijk nog nooit zo’n mooie vrouw gezien. Ik denk dat ik kennelijk echt opgelucht had zitten stralen nu de meiden alle drie staan ingeschreven, want hij hield niet op met zijn stroom lieve woorden. Na een kort praatje en een afwijzing liep hij na een zoen op mijn wang (tja, dat hoort hier in het Zuiden) weg. Ik keek stiekem van mijn e-reader op om te kijken of hij echt weg gelopen was en toen zag ik hem weer terug komen! Hij wilde toch erg graag een koffie met me drinken, of samen een hapje eten. Ik heb hem uitgelegd dat ik getrouwd ben en dat dit echt niet tot de mogelijkheden behoort. Ook niet één keer. Na deze teleurstelling is hij uiteindelijk vertrokken. Ik SMSte direct mijn schoolpleinvriendin wat me overkomen was. “Was hij knap?” was haar reactie. Eigenlijk best wel: een charmante Latino.

“Don Goyo' is ziek”, zeggen de bewoners die dicht bij vulkaan Popo wonen. Ze zetten offers in hun huizen zoals tortillas, tamales, kaarsen of pompoenen, om Popo gerust te stellen. Sommigen ouderen weten al dat ze niet zullen vluchten als Popo uitbarst. Het alarmniveau is verhoogd, de eerstvolgende fase is rood. Rood betekent evacuatie. Dit evacuatiebericht horen we dan op de radio, die bij ons alleen in de auto aanstaat... Wij wonen in zone 3 rondom de vulkaan en dat betekent minder kans op lava, vulkanisch zand en puimsteen. Tijdens een grote eruptie denkt men aan een hoeveelheid van tientallen centimeters vulkaanzand en as in onze stad. “Voor ons in Puebla is het gevaar voornamelijk de aardbevingen die gepaard gaan met de uitbarsting”, zegt een schoolpleinvriendin als we met mondkapjes staan te wachten op onze dochters. Ik vind het een angstig idee dat onze kinderen op school zijn en wij als ouders op een andere plek tijdens de uitbarsting. Op dit moment zijn er al dorpen rondom vulkaan Popo geëvacueerd, onze luchthaven is gesloten. Ook is er gisteren een verkenningsvlucht boven de krater gedaan. Er zijn typische kenmerken waargenomen die wijzen op een spoedige uitbarsting. De hoofdstad én Puebla - daarmee miljoenen mensen - zijn gewaarschuwd voor de komende mogelijke uitbarsting. Vannacht was er weer een explosie te zien, gecombineerd met steeds heftigere aardbevingen. Gistermiddag was de grijze wolk boven onze stad heel even open gebroken en zag ik Popo in zijn volle glorie staan met een enorme laag glinsterend sneeuw om zich heen en een stoere grijze wolk komende uit zijn krater. Aan de voet van de krater is vanmorgen een gebied van achttien vierkante kilometer afgezet. Zevenhonderd agenten en militairen zijn naar de regio gestuurd om te helpen bij de evacuatie van zo’n 12.000 mensen. Ook al zag Popo er gistermiddag nog zo mooi en herkenbaar uit - deze 5462 meter vulkaan beheerst een vorm van enorm natuurgeweld. Alleen Popo bepaalt wat er te gebeuren staat, wij wachten af en bereiden ons een beetje voor. Dat betekent drinkwater, voedsel en medicijnen in huis voor het geval van een evacuatie, zo ook een batterij gedreven radio en zaklampen. Maar niemand, behalve eeuwenoude Don Goyo zelf, weet wat ons te wachten staat….