dinsdag 19 maart 2013

Romantisch Parijs?


Als er vrede heerst in de geest, is men altijd gelukkig, ook al zijn de externe condities niet ideaal.
- Dalai Lama

Op sommige plekken viel meer dan vijftig centimeter sneeuw. Vooral het noorden en westen van Frankrijk ging gebukt onder zware sneeuwval en vrieskou.  Mark was in Parijs en tijdens zijn eerste nacht was de stad omgetoverd in een maagdelijk witte stad. Hoe meer romantisch kan Parijs zijn? Er was meteen een crisisteam bijeengeroepen om de „veiligheid en voortgang in het land te verzekeren”. In delen van Frankrijk was een winterchaos ontstaan. Ongeveer 70.000 huishoudens kwamen twee dagen zonder stroom te zitten doordat door sneeuwval de elektriciteit uitviel. En de volgende avond van Mark’s verblijf was Parijs opnieuw getroffen door hevige sneeuwval.  Op de snelweg Parijs – Lille zaten 2500 automobilisten vast in de sneeuw! Stations in de Franse hoofdstad bleven open om gestrande reizigers onderdak te bieden. Ook waren er honderden slaapplaatsen ingericht in sportzalen. En juist die geïmproviseerde slaapplaatsen raakten een gevoelige snaar - een vervelende herinnering aan deze romantische stad. Mark had namelijk precies een jaar geleden bijna onder een brug aan de Seine moeten slapen… Hij bezocht dezelfde beurs als dit jaar. Toen hij ’s avonds laat bij zijn hotel aankwam hadden ze zijn kamer vergeven aan een ander! En vanwege de vele bezoekers die dagen aan de beurs was er op dat tijdstip nergens meer een hotelkamer te vinden. Na veel leuren langs hotels mocht hij bij God’s gratie voor dertig euro op een stoel slapen in een hotellobby… Weinig romantisch meer aan eigenlijk, aan Parijs. Alhoewel? De eerste nacht waarin Mark nauwelijks kon slapen door de jetlag werd hij ook nog eens wakker gehouden door dansende muizen onder zijn bed.  Stel je voor: een ijskoude winternacht in hartje Parijs, wit besneeuwde straten en een gure wind. Zo’n nacht waarin zelfs de straatmuizen naar binnen gevlucht zijn om te overleven. Het had een romantische scene uit een Disney tekenfilm kunnen zijn!

Benito Juárez, Aquiles en zijn zus Carmen Serdán, Lázaro Cárdenas of José María Morelos. Wie kent deze namen? Ik ken ze alleen van straatnamen hier in Puebla. In México zijn het echter buitengewoon belangrijke namen. Het zijn namelijk hun volkshelden. Een volksheld is natuurlijk een held van het Méxicaanse volk, maar ook een strijder tegen de heersende macht, een rebel die mogelijk een revolutie ontketende. Hun vaak zwaar geromantiseerde heldendaden hebben in de ogen van velen, republiek México mede gevormd of van de ondergang gered. Onze Nederlandse kinderen worden hier op school gevoed met lange rijtjes van zulke belangrijke namen. Méxicaanse geschiedenis staat hoog in het vaandel. Ze zijn verschrikkelijk trots op hun presidenten en volkshelden. En van jongs af aan leren de kinderen hier de namen én de jaartallen erbij. Zelfs Maren van acht jaar werkt al minstens twee maanden aan een project over Méxicaanse helden. Bij schilderles moet ze een held schilderen, bij Engelse les leren ze over de helden, bij Spaanse les moeten ze zelf de bijbehorende informatie erbij zoeken en dit alles wordt afgerond met examens. Onze kinderen krijgen dus geen wereldgeschiedenis op school en zeker geen Europese geschiedenis. Ze weten straks alle jaartallen en namen van de laatste 300 jaar van México! Deze week is de verjaardag van Benito Juárez. Reden voor een vrije dag. Benito is klaarblijkelijk een zeer belangrijk man, want ook de internationale luchthaven is naar hem vernoemd en in elke stad is er zeker één straat of plein naar hem vernoemd. Wie is deze man? Hij was veertien jaar lang president van México. (1858 – 1872) Hij wordt vaak beschouwd als México's grootste en meest geliefde leider. Hij was een Zapoteekse indiaan en Amerika's eerste president van volledig indiaanse origine. Benito was toegewijd aan democratie, gelijke rechten en tegen de grote macht die de Rooms-Katholieke kerk toentertijd in México had. Benito werd geboren in de deelstaat Oaxaca. Zijn ouders waren gestorven voor zijn vierde verjaardag. Hij werkte in maïsvelden en als herder tot op zijn twaalfde, toen hij naar de stad Oaxaca liep om onderwezen te worden. Op dat moment was hij analfabeet en sprak hij alleen Zapoteeks. Een monnik ontfermde zich over hem en zorgde dat Benito naar school kon en later rechten kon studeren. Benito is een man om trots op te zijn, want hij wist twee oorlogen te winnen. Daarom staat hij ook op het bankbiljet van 20 peso en is zijn verjaardag hier een nationale feestdag. Grappig weetje is dat hij de kortste leider ooit was, 1 meter 37!