Probeer
niet te oordelen over anderen omdat we ons nooit helemaal kunnen inleven in het
leven van een ander.
- Maja Jeffkins
“Acht grote wafels in een zakje met een gróte strik en drie stapeltjes van zeven wafeltjes in een zakje met een
kleín strikje.” Daar stond ik in de bakkerij tussen
straatjongeren Hollandse stroopwafels in te pakken. Ik had een halve dag foto’s
gemaakt in het opvanghuis en was tevreden met het resultaat. Ik kon dus naar
het hotel gaan of Koen nog een paar uurtjes helpen om zijn bestellingen rond te
krijgen. Ik koos voor het laatste. De swingende Mexicaanse muziek stond hard
aan en het was ongelofelijk heet in de bakkerij. De oven stond continu aan. Er werden
stroopwafels gebakken in een wafelijzer. Volkorenbrood, gevulde speculaas,
speculaasjes en rozijnenbrood werd in de oven gebakken. Het rook er
verrukkelijk! Buiten de bakkerij, welke gelegen is in een klooster uit de 16e
eeuw zonder stromend water, zijn de slaapkamers van de straatjongeren. De
eetruimte voor werknemers en de
eetruimte voor de gaarkeuken zijn gelegen in prachtige patio’s. Het huis lag nog geen tien meter van de
beruchte markt in Tepito vandaan. Toen ik buiten foto’s wilde nemen van het
pand moest er eerst een ‘bewaker’ met me mee. Ik mocht in het opvanghuis geen
gezichten fotograferen ter bescherming van de mensen daar, werd mij te kennen
gegeven door één van de oppassers. Maar
nog geen uur later trok een meisje van zo’n 14 jaar me aan mijn arm een donker
kamertje in. “Wat moet zij van me?” dacht ik. Een wat oudere jongen bleef bij
de openstaande deur staan. Een seconde voelde ik me onveilig. “Willen ze mijn
camera? Mijn geld?”, maar niets van dat alles. “Je mag me op de foto nemen”,
zei ze. De foto is heel mooi geworden. Een jongen van zo’n dertien jaar wilde
die dag mijn assistent zijn. Hij wisselde mijn lens als ik dat vroeg, deed de
zonnekapjes en lensdoppen erop en borg alles steeds netjes op in mijn
schoudertas. Ook hem wantrouwde ik de eerste paar minuten dat hij om me heen
hing... Op de slaapzalen mocht ik niet fotograferen. Maar na een telefoontje
van bakker Koen met de directeur bleek ineens dat de directeur nog foto’s nodig
had van de verbeterpunten op de slaapzalen. En zo heb ik (stiekem) terwijl er
een mentor met me meeliep toch foto’s van de badkamer en slaapkamers gemaakt. Na
een dag tussen deze jongeren doorgebracht te hebben kan ik niet anders zeggen
dat Koen een geweldig team om zich heen heeft verzameld. En dat hij de laatste
vijf jaar fantastisch werk verzet heeft. Ik heb trouwens alles gedaan wat me door
iedereen ontraden werd: met Koen over de markt in Tepito gelopen, met een
groepje jongeren in het donker over straat gelopen door Lagunilla om vervolgens
in mijn uppie in de bus te stappen! Zonder muts over mijn hoofd en zonder mijn
camera onder mijn vest – mijn camera wel in een zo gewoon en onopvallend mogelijk
plastic tasje… Dat wél.
“Daar, daar!” riepen we tegen Mark in de auto, rijdend door
de hoofdstad. We zagen een heus Pietje op straat. We konden het adres van het
Sintfeest niet direct vinden. Maar een Hollands Pietje op straat dat kon niet
gemist worden! Alles was geweldig geregeld op dit feest in de zon. (zie ons fotoalbum) Bij aankomst
waren er Pieten met échte pepernoten.
Stroopwafels en speculaasjes lagen bij de bar. Koen die reuzenstroopwafels bakte
en Hollands brood verkocht. Er was ook live
Sinterklaasmuziek met zo’n 200 gasten op picknickkleden die meezongen en
natuurlijk de eregast, de Heiligman zelf! Wie wist dat Sinterklaas zoveel talen
spreekt? Nederlands, Duits, Spaans en Engels? De meiden kregen échte Droste chocoladeletters, een gesprekje met de Sint onder een
palmboom en later zelfs een paar kadootjes. Hun dag kon niet meer stuk!
Helemaal niet toen we na het feest een bezoek brachten aan het grootste
winkelcentrum van México, Santa Fe, om daar de
zeer recent geopende H&M winkel - de eerste van heel Latijns-Amerika – te inspecteren!
Dezelfde zaterdag werd ook de nieuwe president Peña Nieto aangesteld. Dat heeft nogal voor wat rellen in de hoofdstad
gezorgd. We zagen wel heel veel politie
voor ons hotel die ochtend, maar het was verder rustig. In de middag hoorden
van iemand op het Sintfeest dat het hotel waar zijn KLM-collega’s logeerden
bekogeld was. Activisten van linkse groeperingen gooiden met molotovcocktails
vlak bij het congres, op Paseo de la Reforma - de straat waar het Sintfeest werd
gehouden en ons hotel ligt… We hebben niks gemerkt. Ook liep het uit op een
confrontatie met de oproerpolitie. Tientallen mensen raakten gewond.
Demonstranten droegen spandoeken met teksten als "México rouwt". Volgens de betogers verandert er niets in het
beleid ten opzichte van de vorige president. Ze beschuldigen Peña Nieto ervan
dat hij de verkiezingsuitslag heeft gekocht. Tijdens de beëdiging beloofde Peña
Nieto echter iets te doen aan de drie grootste problemen van dit land. Hij zal
het drugsgeweld stoppen en hij wil de financiële crisis bezweren. Ook belooft
hij iets doen tegen de corruptie in México.…
