Mayakalender

Sometimes people are beautiful.

Not in looks.

Not in what they say.

Just in what they are.

― Markus Zusak

 De Mayakalender. Deze kalender krijgt erg veel aandacht nu de datum van 21 december met rasse schreden nadert. Onze muchacha waarschuwde me dat het vanaf vrijdag drie dagen donker blijft… Ze komt niet werken en adviseerde me om eten en kaarsen in te slaan. Ze was bang, zei ze. Wij gaan echter de komende weken reizen door het Mayagebied, voornamelijk door de staat Chiapas. Chiapas is qua natuur en historie een van de interessantste staten van heel México. De nevel die ’s ochtends boven het landschap hangt geeft het gebied de mysterieuze sfeer die past bij de indrukwekkende cultuur van de Maya’s en hun afstammelingen , die hier nog altijd wonen. Chiapas en het aangrenzende Guatamala vormen het hart van de Mayacultuur. Er zijn veel tempels die we gaan bezoeken, maar er zijn óók nog steeds archeologische vindplaatsen die nog maar net ontdekt zijn.  Het  mysterieuze 2012-fenomeen verwijst natuurlijk naar het verschijnsel dat de Mayakalender stopt op die dag. Veel van zulke theorieën gaan ervan uit dat er in 2012 een grote verandering zal plaatsvinden in het bewustzijn van de mensheid of juist in de natuurlijke toestand van het universum. De verhalen vinden hun oorsprong in de lange telling van de Maya's, die volgens sommige interpretaties grote waarde toekent aan 21 of 23 december 2012. Maar de enige bekende Mayatekst waarin daadwerkelijk de datum 21 december 2012 nadrukkelijk wordt vermeld, staat geschreven op Monument 6 van de archeologische site Tortuguero in Zuid-México. Het is onderdeel van een langere tekst die verhaalt over het leven van een heerser van deze plaats, Bahlam Ajaw, die heerste in de 7e eeuw. Wegens beschadigingen aan de steen kan de tekst niet volledig gelezen worden. De inscriptie in de steen lijkt te vermelden dat op 21 december 2012 de god Bolon Yokte' K'uh zal neerdalen. Over Bolon Yokte' K'uh is helaas verder niet zoveel bekend. In tegenstelling tot wat door verschillende schrijvers wordt beweerd, bevat deze tekst helemaal geen referenties naar spirituele veranderingen of andere ingrijpende gebeurtenissen. Het blijft natuurlijk allemaal heel mysterieus en wij als gezin vinden het vooral reuze-interessant dat we precies rond die dagen rondom de Mayatempels verblijven…

En terwijl onze omgeving zich stort in de Kerstfeestelijkheden ben ik voornamelijk in de weer met de voorbereidingen van onze reis naar de Mexicaanse jungle. Eigenlijk om precies te zijn, ben ik in de weer met de jacht op malariapillen. De hotels en cabañas had ik al geboekt gelukkig, want veel toeristen gaan in deze speciale maand van de Mayakalender naar dit gebied om de tempels te bezoeken. Ik heb mooie tempels uitgezocht die we gaan bezoeken waarvan één tempel op een eilandje in de jungle ligt en daar moeten we met een boot of een vliegtuigje naartoe. Het ligt net over de grens van Guatamala en we moeten onze paspoorten mee naar die tempel. Ik verheug me nu al op de avonturen! We gaan veel watervallen zien, raften en zwemmen in rivieren. Helaas is daar ook de malariamug en de denguemug gedetecteerd…  En dat besef startte de jacht op malariapillen. Ik heb helemaal niet stil gestaan bij malaria, omdat we met onze eigen auto gaan en al in México wonen. De professor echter, die mij begeleidt vanuit Maastricht, wil dat ik malariatabletten ga slikken. Eerst moet ik de tabletten uitproberen, want het kan zijn dat ik er niet goed op reageer sinds mijn bloedwaarden al maanden slecht zijn. Ik ben bang dat mijn zoektocht niet zal slagen daar ik al vijf apotheken bezocht heb in de stad - zonder resultaat. Daarnaast is het zo dat ik nog steeds niet gevaccineerd ben tegen hepatitis, gele koorts enzo vanwege mijn medicijngebruik. Op goed geluk dan maar…in het Amazonegebied ging het namelijk ook goed!

In het midden van de zaal was een grote mandala gemaakt van gekleurde zaadjes. Er brandden kaarsjes tussen de mooie figuren en veel wierook stond te branden. We kregen allemaal een Tshirt met een Ohm-teken die we meteen aan moesten trekken en toen we met zo’n dertig mannen en vrouwen om de mandala heen zaten begon de muziek te spelen. “Hier zit ik dan te mediteren in México, een paar dagen voor het einde van de Mayakalender.”, dacht ik.  Er was een speciale yogasessie die ochtend  met heel veel zonnegroeten, live muziek!, massages met essentiële olie voor jezelf en voor een ander, groepsmeditatie met klankschalen waarbij iedereen de handpalmen tegen elkaar drukte en daarna een heleboel voedsel dat gedeeld werd.  Allerlei zaadjes zoals geschaafde amandelen, pinda’s, rozijnen en gedroogde cranberries. Er was Te Chai met warme melk, er was vers fruit en zaadjeskoeken. Alles was zo relaxed en zo’n verrassing voor mij, want ik wist niet hoe deze ochtend eruit zag! Ik vond het heel bijzonder om zo’n lange ontspannen sessie mee te maken met heel onalledaagse Mexicanen die dicht bij hun roots staan. Ik voelde me echter wel een beetje een buitenbeentje als enige blanke in de groep. Er werden steeds foto’s van me gemaakt terwijl ik mediteerde of een zonnegroet deed. Maar ondanks dat ik soms de mooie teksten niet 100% verstond en ondanks dat ik me soms een zonderling voelde, genoot ik ervan!

Feliz Navidad  a todo!                 (ik blijf bloggen tijdens onze reis…)