zondag 9 maart 2008

Lang haar

Klop klop klop, tik tik tik
Noach bouwt een heel groot schip
Klop klop klop, tik tik tik,
Noach bouwt een schip
Alle dieren twee aan twee,
Mogen nu met Noach mee…..

Dit liedje zong Maren tijdens haar eerste optreden in de comedor voor alle schoolkinderen en de ouders van de school. Ze stond in een grote kartonnen boot met al haar klasgenootjes - met op hun hoofd een papieren dierenmuts - te zingen. De hele school werkte de laatste weken aan het projekt ‘Geloof’. Alle klassen werkten aan een ander geloof; Maren werkte aan het scheppingsverhaal, Inden aan het jodendom en Anthe aan hindoeïsme. En ze hebben er veel van geleerd. Inden kon haar kennis een paar dagen later al gebruiken...

Olga en Victor logeerden deze week bij ons en afgelopen zondag zijn we met z’n allen naar Toledo geweest, vroeger de hoofdstad van Castilië. Een mooie Middeleeuwse stad gelegen aan de rivier de Taag en op de top van een berg waardoor alle straatjes schuin lopen. Het was prachtig weer, we hebben heerlijk buiten gelunched. In het verleden leefden de moren, de joden en de christenen hier vreedzaam naast elkaar totdat de macht van de Katholieke kerk toenam en de andere gelovigen vermoord werden bij ketterverbrandingen... We hebben een joodse synagoge uit 1450 bezocht waar Inden ons alles kon vertellen over de menora, de rabbijn en de thora. Aan het eind van de middag hebben we ook de grote kathedraal bezocht waarna Olga en Victor met hun huurautootje op weg gingen naar El Escorial en wij naar huis.

Twee nachtjes later kwamen ze weer naar Madrid en hebben we nog meer leuke dingen samen ondernomen. Op donderdag zijn Olga en ik met Victor en Maren een dag naar de bergen in Segovia geweest, naar het stadje Pedraza de la Sierra. Een oud stadje dat helemaal verlaten was, maar waar de huizen in de jaren ’60 door kunstenaars uit Madrid voor een paar peseta’s opgekocht zijn en helemaal gerenoveerd. Smalle straatjes, een burcht, veel mooie interieurwinkeltjes en een prachtig Plaza Mayor! Omdat het een doordeweekse dag was waren er nauwelijks mensen op straat, zodoende konden we de sfeer goed proeven - vooral toen we gingen lunchen op een balkonnetje aan het Plaza Mayor! Lekker in het zonnetje uitkijkend op het lege plein en op de achtergrond de besneeuwde bergen....prachtig!! (zie fotoalbum)

Maren’s haar groeit niet zo snel, bovendien is het niet veel haar..net zoals haar grote zussen dat hadden. Wij maken ons er niet druk om, wij wéten ondertussen dat het helemaal goed gaat komen! Maar Maren wil heel erg graag lang haar en dat wachten duurt haar veel te lang. Sinds een half jaar of misschien wel langer terug draagt ze vaak een Turks gehaakt mutsje op haar hoofd waar aan de achterkant lange vlechtjes met kraaltjes aan hangen. Als ze dit mutsje draagt heeft ze lang haar. We hebben er twee van, dus ze wisselt zo nu en dan van kleur. De ene is lichtroze en de andere is donkerroze. Roze is de lievelingskleur van Maren. Als we met Maren op straat lopen met haar gehaakte mutsje op dan krijgen we alleen maar leuke reakties van mensen “¡Qué guapa! of ¿ Estas una princesa?. Zelfs zakenlui die in hun pak tussen de middag even een wandeling maken lopen met een glimlach langs Maren heen. In de winkels, bij de tandarts of bij de benzinepomp...overal enthousiaste reakties! Ze heeft ook twee doeken die ze wel eens op haar hoofd doet en dan doet ze met veel precisie een haarbandje er overheen, zodat het geheel goed blijft zitten. Soms gaat er zelfs een haarelastiek onder in het shawltje en dan roept ze dat ze een staartje in heeft. Op het schoolplein weet iedereen van Maren’s lange haar, maar Maren en ik hebben een afspraak samen - als ze naar de klas gaat heeft ze haar eigen haartjes en daar kan gelukkig sinds kort ook een klein elastiekje in...!!

Olga en Victor zijn gisteren weer vertrokken en wij kijken uit naar onze reis naar Marokko. We gaan over vier nachtjes al!!! Donderdag vertrekken we naar Marrakech en van daaruit gaan we door Marokko reizen met een stoere Landrover Defender. We reizen door de bergen en oases naar de Sahara waar we een nachtje in een woestijntent door zullen brengen, en op een kameel zullen trekken. Op de terugweg overnachten we in een afgelegen kasteel in het Atlasgebergte waar we met een ezeltje een bergwandeling zullen maken. En in deze avontuurlijke omgeving vieren Mark en ik ons 12,5 jarige huwelijk!