maandag 24 maart 2008

Deel 3: Kasbah de Toubkal, Hoge Atlas

De afgelopen twee dagen waren we op één van de mooiste plekjes van Marokko: Kasbah du Toubkal in het Hoge Atlasgebergte. Deze kasbah is van een overgebleven ruïne helemaal weer opgebouwd tot een prachtig resort waar je helemaal tot rust kunt komen. Het begint al met de aankomst, de kasbah is niet per auto te bereiken. Dus al onze bagage werd op een muilezel geladen, de kinderen werden over twee ezels verdeeld en zo liepen we het dorp uit de berg op. Uniek!
De kasbah is heel mooi traditioneel ingericht met wandkleden en gesneden houtwerk, en net zoals de andere kasbah’s waar we geslapen hebben vol met gezellige hoekjes waar je kunt loungen – veel brandende open haarden en veel kussens. Het was koud daar boven in de bergen - de hoogste berg in het Hoge Atlas is meer dan 4000 meter hoog - we keken uit op besneeuwde bergtoppen.
Onze slaapkamers waren heerlijk: lantaarns met kaarsjes, rozeblaadjes in de badkamer, mandje met hammamspulletjes, wierook, gevuld koelkastje, relax-CD’s, boeken, kleden en jellaba’s om lekker op het terras te dragen, zélfs sloffen stonden klaar! Na een heerlijke maaltijd gingen de meiden samen op hun slaapkamer slapen en lezen en trokken Mark en ik ons met een boek terug om te genieten van al deze rust. Toen we in ons bed wilden stappen werden we verrast door warme kruiken in ons bed, dat maakte het plaatje helemaal compleet...
De volgende ochtend maakten we een schitterende bergwandeling. We genoten van het uitzicht: besneeuwde bergtoppen, veel klaterende watervallen en een kabbelend beekje van smeltwater. Anthe maakte nog een opmerking: “Mam, jij bent altijd zo goed voorbereid..je neemt van alles mee wat we NIET nodig hebben!” Ze doelde op de shawls en handschoenen die ik ingepakt had..die we een paar uur later écht nodig hadden! Teruggekomen in de kasbah hadden we een lunch op het terras en toen het zonnetje verdween achter de wolken en het écht koud werd zijn we lekker met ons boek bij de open haard gekropen met een kopje muntthee of warme chocomel. Wat een heerlijke plek!